Η Σίκινος είναι από τα μικρότερα νησιά των Κυκλάδων. Αυτό όμως σε τίποτα δεν μειώνει το ενδιαφέρον του νησιού και προπαντός την μοναδική του γραφικότητα.
Η αρχαία ονομασία τον νησιού ήταν Οινόη, εξαιτίας της εκτεταμένης αμπελοκαλλιέργειας. Σύμφωνα με τη μυθολογία, όταν οι γυναίκες της Λήμνου επαναστάτησαν και έσφαξαν όλους τους άνδρες τον νησιού, η κόρη τον βασιλιά Θόαντα Υψιπύλη, για να σώσει τον πατέρα της, τον έβαλε σε ένα πιθάρι που το έριξε στη θάλασσα. Το πιθάρι αυτό παρασύρθηκε από τα κύματα κι έφτασε στις ακτές της Οινόης (Σίκινου), όπου μερικοί ψαράδες έσωσαν τον Θόαντα. Από την ένωση τον Θόαντα με μια ναϊάδα γεννήθηκε ο Σίκινος κι από αυτόν πήρε το όνομα τον το νησί.
Από τους αρχαιότατους ακόμη χρόνους και μέχρι την απελευθέρωση της Ελλάδας από τον τουρκικό ζυγό, το νησί άλλαξε πολλούς κατακτητές. Τον 10ο αι.π,Χ. τη Σίκινο αποίκησαν οι Ίωνες.
Στους ρωμαϊκούς και αργότερα στους βυζαντινούς χρόνους, η Σίκινος περιέπεσε σε αφάνεια ενώ οι συνεχείς επιδρομές των πειρατών στην περιοχή, την αποδυνάμωναν όλο και περισσότερο. Ακολούθησαν Ενετοί, Ρώσοι -για σύντομο χρονικό διάστημα- και Τούρκοι. Η ένωση του νησιού με την υπόλοιπη Ελλάδα ήρθε το 1829.
Τα σημαντικότερα μέρη της Σικίνου είναι το Χωριό και το Κάστρο. Απέχουν μεταξύ τους μερικές εκατοντάδες μέτρα. Μεγάλος αριθμός των σπιτιών και των δύο οικισμών δεν κατοικείται σήμερα λόγω της συνεχούς μείωσης τον πληθυσμού.
Τα τελευταία μάλιστα χρόνια οι κάτοικοι συγκεντρώνονται στο Κάστρο, εγκαταλείποντας το Χωριό. Πρόκειται για πολύ όμορφα χωριά με πέτρινα ασβεστωμένα σπίτια και στενά γραφικά δρομάκια. Το πράσινο εδώ είναι λιγοστό και το νερό εξασφαλίζεται από στέρνες κι από ένα μικρό Υδραγωγείο.
Δρόμος 3,5 χλμ. συνδέει τους δύο βασικούς οικισμούς του νησιού με τον όρμο της Άνω Πρόνοιας ή Αλοπρόνοιας όπου κατά τις τελευταίες δεκαετίες έχει δημιουργηθεί παραθεριστικός οικισμός. Εδώ βρίσκεται το λιμάνι του νησιού κι έχει κατασκευαστεί προβλήτα για τα καράβια και μικρό αλιευτικό καταφύγιο για την εξυπηρέτηση των σκαφών. Κοντινές παραλίες είναι ο Άγιος Γεώργιος, το Διαλισκάρι και ο Άγιος Παντελεήμων και η μοναδική Μαύρη Σπηλιά.
Όλο το νησί, αλλά ειδικότερα το Κάστρο φημίζεται για την ανόθευτη κυκλαδίτικη αρχιτεκτονική του και την εκκλησία της Παντάνασσας που είναι η μητρόπολη τον νησιού.
Στα βορειοδυτικά τον Κάστρου βρίσκεται η γραφική εκκλησία τον Αγίου Βασιλείου και των Αγίων Αναργύρων. Από τα κυριότερα αξιοθέατα του νησιού είναι το μοναστήρι της Ζωοδόχου Πηγής που μοιάζει με φρούριο και κάποτε χρησίμευε ως καταφύγιο των κατοίκων από τις επιδρομές των πειρατών. Το μοναστήρι αυτό χτίστηκε το 1690 και γιορτάζει την Παρασκευή μετά το Πάσχα των Ορθοδόξων.
Στη μέση του μοναστηριού δεσπόζει η εκκλησία της Ζωοδόχου Πηγής. Νοτιοδυτικά της Χώρας βρίσκεται και η Επισκοπή, περιοχή αρχαιολογικού ενδιαφέροντος στην οποία βρέθηκε εκκλησία σε σχήμα ορθογώνίου παραλληλεπιπέδου, με δύο μαρμάρινες κολόνες δωρικού ρυθμού στα αριστερά και δεξιά της εισόδου της. Πρόκειται κατά την επικρατέστερη άποψη για αρχαίο ναό του Πυθίου Απόλλωνα που κατά τους χριστιανικούς χρόνους μετατράπηκε σε χριστιανικό ναό.
Συγκρίνετε τιμές για ξενοδοχεία στη Σίκινο:
Expedia.com ExodosTravel Venere.com
Hotels.com Agoda.com Hotelsclick.com