Εντυπωσιακό μονοπάτι που σε κάθε στροφή του υπάρχει και ένα διαφορετικό σημείο ενδιαφέροντος.
Το μονοπάτι περνά μέσα από δάσος με πυκνά πεύκα, από το φράγμα της Αρμίνου, από τον εκδρομικό χώρο της Πέρα Βάσας όπου μπορείς να δείς και τον κορμό του ξηραθέντος πραγματικά τεράστιου πεύκου της Πέρα Βάσας, συνεχίζει μέσα από το αγρόκτημα της Ιεράς Μονής Κύκκου "Σαουρής", από το Σπήλαιο του Σαουρή, την μάντρα του Μίτα και περνά κοντά από το παρατηρητήριο για το γύπα.
Μπορείς να θαυμάσεις τα μεσαιωνικά γεφύρια της Ελιάς, του Τζιελεφού και του Ρουδιά. Η θέα σε όλο το μήκος της διαδρομής είναι πανοραμική. Έχε υπόψη σου ότι η διαδρομή έχει μήκος 17 km, αλλά πραγματικά αξίζει τον κόπο!
Αν θα επισκεφτείς το όμορφο γεφύρι του «Τζιελεφού», μάθε ότι:
Το γεφύρι του «Τζιελεφού», βρίσκεται στο δάσος Πάφου, κοντά στο τουρκοκυπριακό χωριό Άγιος Νικόλαος. Χτίστηκε κατά τη διάρκεια της Ενετοκρατίας στην Κύπρο (μεταξύ 1489 – 1571), και ανήκει μαζί με άλλα δύο γεφύρια, (αυτό της Ελιάς και αυτό του Ρουθκιά) σε ένα σύμπλεγμα ενετικών γεφυριών που κατασκευάστηκαν για να εξυπηρετούν την πρόσβαση των τότε κατοίκων της περιοχής.
Είναι κτισμένο πάνω από τον ποταμό Διάριζο και αποτελεί το μεγαλύτερο από τα μεσαιωνικά γεφύρια του νησιού. Έχουν δοθεί διάφορες ερμηνείες για την προέλευση του ονόματος του γεφυριού χωρίς όμως καμιά να έχει κατοχυρωθεί. Ίσως να προέρχεται από την αρχαία Ελληνική λέξη «Κέλεφος» που σημαίνει αδύνατος, άρρωστος και να συνδέεται με κάποιο περιστατικό ή πρόσωπο κατά τη διάρκεια της κατασκευής του.
Είναι κτισμένο από πέτρα προερχόμενη κυρίως από τον ποταμό. Σχηματικά, το γεφύρι είναι μονότοξο και στην νότια πλευρά του διακρίνεται αχνά ένας σταυρός χαραγμένος σε μια πέτρα.
Το γεφύρι αποτελεί κομμάτι της λεγόμενης «καμηλόστρατας» μαζί με τα άλλα δύο μεσαιωνικά γεφύρια της περιοχή. Η «Καμηλόστρατα» αποτελούσε για αιώνες την κύρια εμπορική οδό μεταφοράς χαλκού από το ορυχείο του Πέρα Πεδιού προς τα λιμάνια της Πάφου και της Πόλης.
Η μεταφορά γινόταν με καμήλες μέχρι την Πέρα Βάσα, όπου και γινόταν επεξεργασία του μεταλλεύματος και από εκεί με άλογα έπαιρνε το δρόμο προς το λιμάνι.
Το δρόμο χρησιμοποιούσαν και οι περαστικοί καθώς και οι έμποροι της τότε εποχής. Στις άκρες του ποταμού, φαίνεται να υπάρχει ένας πεπλατυσμένος χώρος που ίσως χρησίμευε σαν χώρος αναμονής, αφού κατά την περίοδο της ενετοκρατίας, ο δρόμος παρουσίαζε έντονη δραστηριότητα.
Πιστεύεται ότι αποτελούσε και την σύνδεση της Πάφου με τις υπόλοιπες επαρχίες, ενώ παράλληλα εξυπηρετούσε τις ανάγκες των κατοίκων της περιοχής συνδέοντας τα χωριά της δυτικής όχθης με τα χωριά της ανατολικής
Λίγο πιο κάτω ο ποταμός Διάριζος καταλήγει στο Φράγμα Αρμίνου σχηματίζοντας ένα ανεπανάληπτης ομορφιάς τοπίο. Αξίζει τον κόπο να περπατήσεις κατά μήκος των όχθων του ποταμού και να παρατηρήσεις τη μεγάλη βιοποικιλότητα της περιοχής.
Λίγο πιο πάνω υπάρχει και ο εκδρομικός χώρος της Πέρα Βάσας για τους λάτρεις των εξορμήσεων μετά φαγητού. Η ροή του ποταμού κατά την χειμερινή περίοδο είναι αυξημένη γι' αυτό καλό θα ήταν να είσαιπροσεκτικός κατά την παραμονή σου στο χώρο!
Αφετηρίες: (α) Στην κοινότητα Καμιναριών, (β) Στο χωριό Βρέτσια, Πάφου
Μήκος Μονοπατιού: 17 km
Υπολογίσιμος Χρόνος: 6 ώρες, Ενδιάμεσες απόστασεις/χρόνοι: Καμινάρια - Γεφύρι της Ελιάς 3,2 Km - 1 ώρα, Γεφύρι της Ελιάς - Γεφύρι του Τζιελεφού 3,9 Km - 2 ώρες, Γεφύρι του Τζιελεφού - Γεφύρι του Ρουδιά 6,9 Km - 2 ώρες, Γεφύρι του Ρουδιά - Βρέτσια 3 Km - 1 ώρα
Βαθμός δυσκολίας: 3
Μορφή: Γραμμικό
Διεύθυνση: Δάσος Πάφου